Dünden Bugüne Kösetaslarim

Yazmak kolay degil insani yazmak hic kolay degil.Insanin insanlardan olusan kendi köse taslarini yazmasi da maharet gerektirir.Gürsel Koyuncu nun Köse Taslari aslinda insani yazmis; yetmemis unutulanbazi tarihi hakikatlere -mesela Balkan acisini Cumhuriyetin ön sözüCanakkaleyi hatirlatip pencere acmis....Köyden asker olarak 76 genc cikmisti; sag ya da gazi olarakdönenlerin 6 veya 7 kisi oldugu......Ot bulup pisirip yiyoduk. Sonra kar yagivedi ot bulamaz olduk; ölen hayvanlari yedik......Tahdelbahirlerdenizaltilar kosmaya basladilar zirhlinin etrafindaOraya bir ak köpük dikilivedi böyle sabun köpügü gib. Zirhli görünmez oldu. Sonra görmeye basladik biz. Asker saciliyorkayboldular gittiler. Ordalardi iste Gözümle gördüm gözümle gördüm...Okudugum bazi Köse Taslari Cumhuriyetin isimsiz kalmis ilk kusaklariydilar; birMayis sabahi alacakaranligi gibi bir Temmuz aksamüstü meltemi gibi bir sert samyeli gibi gelip gectiler.Güzellikleri zaaflari acilari sevincleri v.b. duygulariyla insanin yazildigiKöse Taslari hikayeleri hayat gailesine kapilmis 21.yy insanin cok zaman farkedemedigi ve önemsemedigi hemen cevresindeki insanlari anlatiyordu.Bir gencin icindeki cevheri kesfeden Bakkal Nuriler artik yokMustafa Nadir gibi siiri bestelenen daha talebeyken ansiklopedilere girenparmaklarini yasamin taslarina gecirerek okuyan üniversite ögrencisi...Diplomasiz mucit Karabiyik Hüseyin gibi tuttugunu koparan ilk mektepli köylü...Hayali ömrüne sigmayan Burhan gibi sevdali sahsiyetler de o sevdalar da artik yokAslinda onlar salt Gürsel Koyuncunun degil hayatin heyhulasina kapilmis bizlerinKöse Taslariydi.Hikayeler sanki benim de Gaziantepte Ankarada Canakkalede rastladigimsahsiyetlerdi ama Gürsel Koyuncu yazmisti.Hayat hakikatinde kimin Köse Taslari yok ki