Detektor wychwytu elektronów (ECD)

Odkrycie chromatografii dokonane w Warszawie na pocz¿tku ubieg¿ego wieku dzi¿ki pracom Cwieta, zapocz¿tkowäo rozwój metod analitycznych, które pozwoli¿y ludzko¿ci przewidzie¿ i zapobiec zagro¿eniom, jakie niós¿ rozwój jej cywilizacji. Najwi¿kszy wk¿ad w badaniach nad skäeniem ¿rodowiska ma chromatografia gazowa powstäa w latach 50-tych ubieg¿ego wieku w Anglii w wyniku prac Jamesa i Martina. W 1958 roku Lovelock opracowä radiojonizacyjny detektor, nazwany detektorem wychwytu elektronów (Electron Capture Detektor-ECD). Dzi¿ki wysokiej selektywno¿ci detektora ECD w stosunku do zwi¿zków chlorowcowych i ich niskiej granicy wykrywalno¿ci, osi¿gaj¿cej u¿amki pikograma, znalaz¿ on zastosowanie w badaniach pozostäo¿ci pestycydów w ¿rodowisku, pomiarach st¿¿enia freonów w atmosferze w zagadnieniach niszczenia ziemskiej warstwy ozonowej czy w badaniach zwi¿zanych z nasilaniem si¿ efektu cieplarnianego. Inne zastosowania detektora ECD to badania znacznikowe ruchu mas powietrza w meteorologii, znacznikowe badania wieku m¿odych wód podziemnych w hydrogeologii, badania procesów wentylacji w obiektach przemys¿owych, w kopalniach czy w budynkach mieszkalnych oraz badania szczelno¿ci ruroci¿gów gazowych lub kabli teletechnicznych. W ksi¿¿ce opisano sposoby przygotowania chromatograficznego uk¿adu pomiarowego z detektorem ECD do analiz ¿ladowych oraz podstawy teoretyczne jego pracy.