Deniz Gezmis

Baba,Mektup elinize gecmis oldugu zaman aranizdan ayrilmis bulunuyorum. Ben ne kadar üzülmeyin dersem yine de üzüleceginizi biliyorum. Fakat bu durumu metanetle karsilamani istiyorum. Insanlar dogar, büyür, yasar, ölürler. Önemli olan cok yasamak degil, yasadigi süre icinde fazla seyler yapabilmektir. Bu nedenle ben erken gitmeyi normal karsiliyorum. Ve kaldi ki benden evvel giden arkadaslarim hicbir zaman ölüm karsisinda tereddüt etmemislerdir. Benim de tereddüde düsmeyecegimden süphen olmasin. Oglun ölüm karsisinda aciz ve caresiz kalmis degildir. O bu yola bilerek girdi ve sonunun da bu oldugunu biliyordu. Seninle düsüncelerimiz ayri, ama beni anlayacagini tahmin ediyorum. Sadece senin degil, Türkiyede yasayan Kürt ve Türk halklarinin da anlayacagina inaniyorum. Cenazem icin avukatlarima gerekli talimati verdim. Ayrica savciya da bildirecegim. Ankarada 1969da ölen arkadasim Taylan Özgürün yanina gömülmek istiyorum. Onun icin cenazemi Istanbula götürmeye kalkma. Annemi teselli etmek sana düsüyor. Kitaplarimi kücük kardesime birakiyorum. Kendisine özellikle tembih et, onun bilim adami olmasini istiyorum. Bilimle ugrassin ve unutmasin ki, bilimle ugrasmak da bir yerde insanliga hizmettir. Son anda yaptiklarimdan en ufak bir pismanlik duymadigimi belirtir, seni, annemi, agabeyimi ve kardesimi devrimciligimin olanca atesiyle kucaklarim.Oglun Deniz Gezmis.