Bir Fahisenin Anilari

On dokuz yasindaki yazarin carpici cikis romani....Benim icin zar atiyorlardi. On iki yasindaydim. Iri yari olan küfrederek kayaligin kenarina dogru ilerledi ve durup denize isedi. Digeri ise dudaklarinda o her zamanki güven verici ve babacan gülümsemesiyle bana yaklasti. Bir eli yanagimi oksamak icin uzandi. Korkma... dedi. Korkudan uzak bir öfkeyle o eli isirdim; artik korku, yüregimin derinliklerine gömdügüm bir pacavradan baska bir sey degildi. Bakislari degisti, babacanlik yerini öfkeye birakti.Ugruna savaslar yapilan, halklari birbirine düsüren kadin olarak yazdi tarih Heleni. Oysa o sadece bir insandi. Ama tastan yapilmis bir insan. Bir Fahisenin Anilari Helenin hikayesini kendi agzindan epik bir dille anlatan usta isi bir roman....yerden dogrulup kemerini cözdügünde bile gözlerimi kapatmadim. Gururlu bir meydan okuma ile cenemi yukari kaldirmaya, icimde sürünen korkuyu belli etmemeye calistim. Ben tastan yapilmistim...Bir Fahisenin Anilari kendini fark ettiren bir kitap ve gercekten cagdas bir kadin karaktere sahip. - La RepubblicaYazarligi hicbir zaman bir meslek olarak düsünmedim. Benim icin yazmak hayatimin olmazsa olmazi. Esin kaynagim ise yine icimdeki yazma tutkusu. Eger onu dinlemezsem pes edip yazmaya baslayana kadar pesimi birakmaz. - Francesca Petrizzo