Ben Feride Bu Benim Sesim

Mutfakta bilerdi onu. Sabaha karsi, kapilar ve pencereler tarafindan carpila carpila her tarafi morardiginda, biz yorganin altinda korkudan ve aglamaktan bitkin düsüp uykunun derinliklerine yuvarlanirken baslardi bilemeye. Bir tasi vardi, siyah, ona sürterdi. Yavasca. Hic acele etmeden. Bin yil ömrü varmis gibi. Sessizce. Ileri geri, ileri geri, ileri geri Bazen Muratin kalbinin atip atmadigini son kez kontrol ederek yorganin altindan süzülür, ses cikarmamak icin ciplak ayaklarla soguk taslara basarak mutfak kapisinin araligindan izlerdim onu. Ileri geri, ileri geri Eliyle degil yalnizca, bütün gövdesiyle sallanarak yapardi bunu; daha dogrusu, öne arkaya sallanip duran gövdesinin bir parcasi olarak bicagi tasin üzerinde kaydirirdi. Ileri geri, ileri geriBaskalarinin kirini temizleyen, baskalarinin cocuklarini büyü-ten; en zor aninda kendi cocugunun elini bile tutamayan Feride görmemesi gerekeni görür. Feridenin öyküsü Kubar Caferin, Pic Nihatin, Dilanin, Alicanin, Ramonun, Gülendam Dayinin, Gulnoranin öyküsüyle korunakli lüks evlerde, hapishane koguslarinda, hastane odalarinda, cekceklerde, morglarda ic ice gecer. Itilmislerin, düsmüslerin, boynu büküklerin, yok sayilanlarin, üstüne cizik atilanlarin, yaralari kabuk baglamayanlarin, her gün gözünüzün önünden gecip gidenlerin öyküsü