Baskalasmis Kadinlar

Kadinin tekrar asaletine kavusmasinin yollariBu kitap, cocuklar ile ilgili söylenecek sözlerin muhatabinin bulunamamasi sebebiyle yazilmistir. Anneler coktan tükenmistir. Gecmis zamanlara kiyasla belki de anneye her zamankinden daha fazla ihtiyaci olan cocuklari anneleriyle bulusturabilmek icin yazilmistir. Onlar mutlu olsun diye. Söyleyecek sözü varsa insanin, mutlaka söylemeli; illa ki duyacak birileri vardir.Kadin hakikatin ta kendisidir. Arz ile sema arasindaki tek rabitadir. Yücedir, asildir, degeri kendinden menkuldür. Üretkenligi ile tabiatin ilham kaynagidir, hayatin poetik bir izdüsümüdür. Hakikati temsil gücünü ve arz ile sema arasinda rabita olmayi reddeden kadin ise, baskalasmis kadindir. Evet, belki biyolojik anlamda hala kadindir ama kendi tabiatina, fitratina, asaletine yabancilasmistir.Beri yandan, kadin demek anne demektir, anne demek cocuk demektir. Bu teselsülün bir devami olarak; beser saadetinin önkosulu olan mutlu cocuklar ve mutlu cocuklar da gercek anneler sayesinde mümkündür. Eger iyi bir dünya cocuklarin mutluluguna bagliysa, o halde bu iyi bir dünya hayali icin her daim ve her sartta mücadele etmek boynumuzun borcudur. Baskalasmadan kalmanin da tek yolu bu mücadele olsa gerek.Kadin toplumun aynasidir, cocuk da o aynadaki görüntüdür.Bu kitap, kadininin bu baskalasiminin izini sürmekte, tekrar asaletine kavusmasinin yollarini aramaktadir.