Babamla Kamp

Babam, annem ve ben; siradan bir ayi ailesiydik. Bir gün, daha önce duyulmamis bir gürültüyle uyandik.Insanlari bilir misiniz Hani su tekerlekli araclara binen ve iki ayagi üzerinde yürüyenler. Itiraf etmek gerekirse insanlardan biraz korkuyorduk. Garip hareketleri vardi. Yagmur yagarken bir sopanin ucuna tutturulmus garip seylerin altina gizleniyorlardi. Günes isiklarindan rahatsiz oluyor, gözlerini siyah camlarla örtüyorlardi. Bir yandan da havanin günesli olmasina seviniyorlardi...Insanlar yayilmaci bir türdür. Bulunduklari yerde hizla cogalarak genis alanlara yayilirlar. Iste basimiza gelen tam da buydu. Insanlar, yasadigimiz ormana kadar gelmis ve evlerimizin üzerine kendi evlerini insa etmeye baslamislardi Onlar ormanimizi sehirlestirirken, bizim de sehirlilere dönüsecegimizi o zamanlar bilmiyorduk. Her yer apartman olunca sonunda biz de bir apartman dairesine tasindik. Babam calismaya basladi. Siradan bir ayi ailesi olan bizler, böylece siradan bir sehirli ayi ailesi olup cikmistik. Babamla eski hayatimizi özledigimizde de kamp yapmaya gidiyorduk.Her sey böyle bir kamp tatilinde yasandi ve macera basladi...