Ates-i Ask

Her seyden önce bir edeb tür olan mektuplar; bu özelliginin yani sira haber verme, icinde bulunulan hali tasvir etme, bir konuyu izah etme, bir görüsü telkin ve bir vazifeyi tevdi etme gibi amaclarla yazilan metinlerdir. Islam edebiyatinda mektup türünün gelisimi ise Hz. Peygamberin sav mektup yazdirmasindan mülhem olmustur. Bu durumun neticesinde dostlariyla haberlesen siradan insanin yaninda hükümdarlar, devlet adamlari, tüccarlar, toprak sahipleri, sanatkarlar, mütefekkir ve sairler de mektup yazmislardir. Bilhassa bilge kisilerin ögrencilerine ve takipcilerine yolun esaslarini telkin sadedinde yazdigi mektuplar da vardir. Hz. Mevlana da bu gelenek dahilinde sadrindan satirlarina akittigi mektuplar yazmistir. Iste Bilal Kemikli, bu gelenege dayanarak uzun bir süre sürdürdügü Mesnev derslerinin hemen akabinde kaleme alarak derslerine katilamayan ögrencilerine ve dostlarina da Cumalik adi altinda ayrica gönderdigi, ilhamini Seyh Galib Hazretlerinin tabiri ile Mesnevden aldigi mektuplarini okurlarina sunuyor. Hz. Mevlana, tasavvuf nesvesini bütün ilm bilgi birikimi ve ilah huzurda buldugu, muhabbetin kemale ermis hali olan askla yasamistir. Iste tes-i Ask Mesnev Mektuplari, Mesnev-i Serften ilhamla, okurlarina asirlari asan bir bilgelik geleneginin asla kopmayan rabitalarini edebiyatla birlikte akitan bir ilah terennümler seckisi olarak sunuluyor.