Araba

Araba, kücük ve ilkel birer ciftlik olan fincalarda efendilerinin kurdugu borc ekonomisi icerisinde, özgürlük nedir bilmeksizin yasamaya calisan plantasyon iscisi yerlilerle, bu fincalardan pacasini kurtarmis olsalar da baska türden bir patron boyundurugu altina girmis, tüccarlarin yük kervanlarini ceken arabacilarin, yani carreteolarin müsterek dünyasina dair yalin ve dokunakli bir kesit sunarken Devrim öncesi Meksikasinin röntgenini ceker.Sefaletin, adaletsizligin ve gericiligin ortasinda kalbini temiz, dimagini acik tutmaya calisarak yasama gayreti gösteren genc arabaci Andresin gözünden, isci sinifinin bilincindeki tanidik ketleri okuruz. Katolik kilisesinin d ayattigi bagnaz pratikler ve yerel yöneticilerin okuryazarlik düzeyini asgaride tutma cabasinin gercegin üzerini örten kalin perdesi, Andresin keskin zekasi, dayanismaci ruhu ve duyarliligi sayesinde aralanir.Meksika kitasini devrime götüren engebeli yollarin tozundan nasibini almis bu naif hikaye, B. Travenin sinif savasimina dair ironik oldugu kadar son derece isabetli tespitleriyle hayat buluyor.Yeryüzünün dört bir yanindaki proleterler, birbirlerinin kafalarini kirmaktan ayri bir zevk alirlar. Dolayisiyla da patronlarinin kafasi saglam kalir. Sefil ve umutsuz ekonomik durumlarinin baskisi altinda biriken öfke, proleterlerin birbirini kardesce paralamasiyla yatisir cünkü. Ekonomiyi bir güzel altüst etme firsati tam ellerine gecmisken, onlarin yeterli itici gücten ve saglikli bir öfkeden yoksun olmalarinin nedeni budur.