Anlasilir Tuhaflik

Yabanci bir kadin, sahipsiz bir cocuk ve kacak bir adamin -bir katil mi demeli yoksa- anlasilir ve tuhaf hikayesi Anlasilir Tuhaflik. Bunlar niye oldu dedigi hadiselerle örülü bir yasam zincirine sahip olan Ibrahim, sürekli bu soru cemberinin etrafinda dönüp dolasirken, kacmak icin bir firsatla karsilasir ve bu firsati degerlendirir; fakat sonra, kacarak bir ölümden kurtuldugunu düsünürken, aslinda baska bir ölüme dogru yol aldiginin farkina varir. Ölümden ölüme kosmaktir onunki. Hüseyin Yildirim, ikinci kitabi Anlasilir Tuhaflikta, bir mesele olarak ait olamamanin, kimliksizligin, kimsesizligin pesine düsüyor. Siyah bir cocuk odaginda yabancilik kavrami üzerine insa ediyor romanini. Bir tarafta bu cocugun hikayesi var olurken, diger tarafta romanin anlaticisi ve baskisisinin basina -pes pese ve israrla- gelenler temel kurguyu olusturuyor. Karsitlarin birliginden, gercek ve ironinin ic iceliginden beslenen anlatim, romana kuvvetini veriyor. Otobüs Bogazdan gecerken neredeyse kitabi yarilamistim ama icindeki bir cümleye takilip kaldigimi hatirliyorum Nüfus cüzdanimi kaybettim, ben de sürekli pasaportla dolasmaya basladim... Sonunu merak etmeme ragmen benim icin kitap orada bitmisti. Aslinda yasadiklarimin özeti bu cümleydi iste. Durumum ayni böyle, yabancilik cekmiyordum ama büyüdügüm sehirde kimliksiz hissediyordum kendimi. Aklimdan hicbir zaman kacmak gecmedi, ancak gitmek icin meger her an hazirmisim.