Anka 5. Kitap

Ah o mavi gözler... Kursun gibi saplanan kiyamet bakisli gözler... Ugruna simdi ölümü göze aldigim gözler... Bir gün ögrenebilecek mi acaba Kalbine saplamayi basaramadigi kursunu aslinda coktan benim kalbime sapladigini bir gün ögrenebilecek mi Kalbimi paramparca ettigini, atesle kavurup küle dönüstürdügünü ve o küllerden baska bir ben yarattigini ögrenebilecek mi Onun sevdikleri icin verdigi savasi simdi anlayabiliyorum. Cünkü daha dogmamis bir cocugu sevdim ben. Onun icin savasa gidiyorum. Sadakatini simdi anlayabiliyorum. Cünkü sadakat adanmak demek bir anlamda. Beni görmek istemeyen bir kadina adandim ben. Elimin bir daha asla baska bir ele degmemesine yemin ediyorum.Ülkesi ugruna canini verebilecek olmasini simdi anliyorum. Cünkü ilk kez kendimi birine ait hissediyorum. Bir ülke ugruna canimi vermeye gidiyorum. Sabrini simdi anliyorum. Bilinmezlige dogru yol alirken elimdeki tek sey umut ve simdi yalnizca umuduma tutunuyorum. Bir gün yeniden o mavi gözleri ve onunla birlikte dünyaya getirdigimiz bebegimizi görebilme umudu ile yürüyorum. Ne kadar sürerse sürsün... Bir gün muhakkak geri dönecegim.