Aniz Atesleri

Görünen o ki, bu düsünce ve duygu karmasasi, savasmak icin okyanusu asip buraya getirildigim halde savasmaya hic niyetim olmadigi icin bilincimle dis dünya arasindaki dengenin bozulmasinin bir sonucuydu. Cünkü piyadeler dogaya sadece ihtiyaclari acisindan bakmalidir. Arazideki kücücük bir tümsek bile bir piyade icin kendisini kursunlardan koruyabilecegi bir siginagi ifade eder; güzel ve yesil bir alan ise bir piyadenin gözüne sadece hizlica gecmek zorunda oldugu, tehlikeli bir mesafe olarak görünür. Yapilan bir operasyonun ihtiyaclari dogrultusunda, oradan oraya sürüklenen bir piyadenin bakis acisindan, doganin cesitli yönleri özünde anlamsizdir. Ve bu anlamsizlik, piyadenin varliginin dayanagi ve cesaretinin kaynagidir. Eger korkaklik veya ice bakis yüzünden bu anlamsizligin bütünlügü parcalanirsa, o catlaktan ortaya cikan sey, yasayan insanlar icin daha da anlamsiz bir seydir; ölümün önsezisidir. Er Tamura, II. Dünya Savasinda Filipinlere bagli Leyte Adasinda Japon ordusu adina savasan bir askerdir. Hastaligi sebebiyle kendi bölügünden sahra hastanesine gönderilir fakat yaninda erzaki olmadigi icin hastaneden kovulur. Diger bölükler tarafindan da kabul edilmeyen Tamura, adanin labirentvari ormanlarinda amacsizca dolanmaya ve günden güne akil sagligini kaybetmeye baslar. Kendi gecmisinin ve belleginin dehlizlerine dogru bir yolculuga cikan kahramanimiz ayni zamanda dogaya, savasin yikiciligina ve acliga karsi amansiz bir varolus mücadelesine girisir. Sadece Japon edebiyatinin degil savas edebiyatinin da klasiklerinden biri olan Sohei Ookanin basyapiti Aniz Ateslerini Nilay Calsimsek Japonca aslindan cevirdi. Sohei Ooka, benim icin Nobel Ödülüne giden yolu acan Japon yazarlardan biridir.