Adana

Ben bu sehri cok sevdim; tarihi fisildayan sokaklarini, evlerini kendime yakin buldum.Manevi bir cekim merkezi oldugunu hissettigim Agca Mescidi, Yag Camiini, mimarininson eseri olan Hasan Aga Camiini... Ziya Pasa felsefesini, dev saat kulesini ve kebabini,salgamini, simidini... Pamuk ve karpuz tarlalarini; portakal ve nar bahcelerini... Öyle yabinlerce yildir insan seli akiyor, yine de garibana uzaniyordu Cukurovanin sefkatli eli.Misiste ölümsüzlük otunu aradim, Lokman Hekime rüyamda ciceklerin adlarini fisildamasiicin yalvardim. Solugu Anavarzada aldim nedense, yine deprem oluyordu asirlar öncesinintekrarini yasatircasina. Alacakaranlikta Sardanapalusu gördüm sanki; kizil bir gün batimindagülümsüyordu. Sahmeranin hayali bekliyordu Yilankaleyi, sisli Kozan Kalesi yine portakalkokuluydu. Bir alacakaranlikta karsilastim Tasköprüde Roma Imparatoru Hadrianus ile.Ramazanoglu Konagina konuk oldum, yenicerilerle saf tuttum Ulu Camiinde, Kuvvacilarlabirlikteydim Güney Cephesinde. Piri Mehmet Pasadan dua alip Ziya Pasadan nasihatdinlerken büyük saat üce vurdu... Merkez ve Atatürk parklari ile yesil duvarlarla cevrili eskievlerinde kardes kardes büyüyordu begonvil, jakaranda, mimoza, leylak, erguvan ve fircacalisi fidanlari. Sokaklar turunc cicegi kokuyordu. Alti minarenin hepsinde kandilleryaniyordu. Ben bu sehri cok sevdim; hissettim, yasadim ve yazdim...