36 Gün - Gelibolu Cikarmalarinin Anlatilmamis Öyküsü

Bütün savaslar gibi Canakkale Savasinda da istihbarat cok önemliydi Geliboluya cikarma karari alan Itilaf devletleri, cikilacak noktalari saptamak, kendilerini karsilayacak kuvvetin insan ve ates gücünü ögrenmek, sahildeki tahkimatlarin düzenini tespit etmek icin caba harciyorlardi.En gelismis devletlerden olusan bu ittifakin istihbarat yetkilileri, sahadan ucak ve balonlarla gözlemledikleri ve dünyanin cesitli ülkelerinden derledikleri bilgileri harmanliyorlardi. Osmanli Genelkurmayindaki kidemli bir subaydan, Gelibolu halki icindeki isbirlikcilerinden ve hatta Ingilterenin Canakkale Konsolos Yardimcisi Charles Palmer gibi diplomatik konumunu istihbarat icin kullanan görevlilerden gelen bilgileri de bunlara ekliyorlardi. Sahip olduklari örgütlenme, teknik olanaklar ve yetismis insan gücüyle bu ve diger kaynaklardan gelen istihbarati degerlendirerek muharip birliklerinin emrine sunduklari operasyonel haritalara dönüstürüyorlardi.Iste Mustafa Kemal dahil tüm subay ve askerlerinin azimli direnisiyle onlari hezimete ugratan Osmanli ordusu, sadece ates gücü acisindan degil, istihbarat acisindan da böyle genis kaynaklara sahip bir düsmana karsi savasti. Avustralya ordusunda istihbarat subayi olarak görev yapan yazar Hugh Dolan, planlamanin basladigi tarihten 25 Nisandaki Anzak cikarmasina kadar gecen otuz alti günü tek tek anlatiyor. Istihbarat agirlikli olmak üzere, yapilan tüm hazirliklarin sonuca nasil etki edebilecegini farkli ve akici tarziyla gayet güzel özetliyor.